De drie-ene God (deel 1)

De beroemde ikoon van de drie-eenheid van Andrej Rublev, begin 15e eeuw.

De christelijke traditie belijdt een drie-ene God. Christenen dopen ‘in de naam van (tot gemeenschap met) de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’. Op zondag na Pinksteren wordt het feest van de Drie-eenheid, Drievuldigheid of­ Triniteit gevierd.
Waar hebben we het dan over? Deze belijdenis is niet louter een constructie van theologen. Ze is gegrond op de spirituele ervaring dat God liefde is.

De woorden ‘Vader’, ‘Zoon’ en ‘Geest’ kunnen verwarrend zijn. Het woord ‘Geest’ vervang ik meestal door ‘Adem’. De woorden ‘vader’ en ‘zoon’ komen uit een tijd waarin mannen zich belang­rijker vonden dan vrouwen. We hoeven ze daarom nog niet af te schaffen. Het is niet gemakkelijk andere woor­den te vinden. Maar God is ook moeder, schoot van erbarming, bron, oorsprong. God is woord, communica­tie, wijsheid. God is Adem, kracht, liefde.
Dit laatste woord, liefde, is voor mij het belangrijkste.

Schepping, bevrijding, liefde

We hebben allen wel eens de ervaring dat wat je waarneemt, niet lijkt te kloppen met wat van binnen schuilgaat. Je hoort prachtige muziek en je denkt dat de maker er­van een heel fijnzinnig mens moet zijn. Tot de maker grof en ongeïnteresseerd blijkt te zijn. Of iemand oogt ontoegankelijk, maar blijkt bij een ontmoeting juist warm en gast­vrij te zijn.

Vertrou­wen op de drie-ene God wil zeggen dat God is zoals God verschijnt in het scheppen, in het optreden van Jezus en in de kracht die ons boven onszelf uittilt. Het is niet zo dat God iets achter de hand heeft om ons daarmee onverwacht pijnlijk te treffen of onze verantwoordelijkheid uit handen te nemen.

God heeft het niet achter de ellebogen. Ons vertrou­wen dat God ons recht zal doen, ons aanvaardt, ons vergeeft en de kracht geeft anderen te aanvaarden, is trefzeker. God is zoals God zich laat zien in het goede proces van het schep­pen, in Jezus, in de Adem Gods.

Geen poppenspeler

In zijn film ‘De twee Veronica’s’ suggereert Kieslowsky dat God een soort poppenspeler is, die aan de touwtjes trekt. Je kunt nooit weten wat God voor je in petto heeft.
Ver­trou­wen op de drie-ene God houdt in dat we dit beeld van God verwerpen. God is in de kracht die ons anderen doet aanvaarden zoals zij zijn. God is in Jezus, die men­sen onvoor­waar­delijk vergaf en zijn leven inzette voor zijn ver­trou­wen hierin. God is aanwezig in de oorspronkelij­ke goed­heid­ van de schepping met daarin de belofte dat aan mensen recht gedaan wordt.

Op deze drie manieren, in schep­ping, bevrijding en liefde, laat God zichzelf ‘zien’. Het is niet zoals met een appel die er van buiten mooi uitziet, maar binnen vol bruine stukjes zit. God is tot in het diepste van Gods wezen zoals God zich laat zien. God is een daad van liefde. God is verbondenheid. God deelt, geeft zichzelf prijs in Jezus en door Jezus wordt openbaar dat God lief­de is. Dit gebeu­ren is geen uiter­lijk vertoon, maar beant­woordt aan wie God in zichzelf is.

Delen:

Schrijf een reactie

Opgeslagen onder God

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *