Vele wegen

In de prachtige Dom van Xanten, een oud stadje in Duitsland, even over de grens bij Nijmegen, staat een moderne lezenaar. Deze is versierd met een visnet met vissen die gezichten van mensen hebben.
Deze versiering verwijst naar de belofte van Jezus in Marcus 1, 17 aan zijn eerste leerlingen: ‘Kom, volg mij, ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ Het net rond deze vissen vertoont echter gaten. De vissen kunnen het net weer uitzwemmen.

Christen ben je op basis van vrijwilligheid. Zij die christen zijn, herkennen zich in de vogels, afgebeeld op de tafel naast deze lezenaar: zij staan zowel luisterend afgebeeld, gericht naar de lezenaar, als ervan wegvliegend om het goede nieuws in woord en vooral in daad verder te brengen.

Vliegen op liefde

Ons leven is een vogelvlucht, een reis. Het doel van die reis is te leven in rechtvaardige verhoudingen en in vrede te zijn met medemensen, met God, met onszelf. Christenen vertrouwen dat ze gezien worden door God, en proberen anderen te zien zoals God hen ziet.

De energie die hen op deze reis in beweging houdt, is de liefde. Ze reizen als ‘gedragen op de vleugels van een adelaar’ (Exodus 19,4) in en door de gewone wereld van alledaagse dingen, taken, vragen, vreugde en pijn. Ieder maakt zijn of haar eigen reis, met zijn of haar lichaam, mogelijkheden en grenzen.

Zoveel wegen als mensen

Deze levensreis verandert in de tijd. Mensen worden elke dag anders en ouder; dat geeft hun een steeds weer een nieuwe kijk op zichzelf en op de werkelijkheid om hen heen. Verder kunnen er ontwikkelingen zijn binnen hun geloofsbeleving, hun spiritualiteit.
Er is niet één weg, er zijn evenveel wegen als er mensen zijn. Soms, misschien zelfs vaak, kruisen deze wegen elkaar.

Delen:

Schrijf een reactie

Opgeslagen onder Geloven vandaag

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *