Boom in een tempelcomplex in Cambodja.
Het woord crisis is de laatste maanden niet van de lucht. Er is een Eurocrisis, een Europese crisis, een kabinetscrisis en er zijn talloze persoonlijke kleinere en grotere crises.
Het is niet plezierig om in een crisis te zijn. Je ziet vaak niet meer waar je vandaan komt en waar je heen gaat, laat staan waar je nu bent. Je kunt het gevoel hebben dat je je op de rand van een afgrond bevindt. Het woord ‘crisis’ is echter niet louter negatief. Het woord betekent oorspronkelijk ‘beslissing’. In een crisis moet je een beslissing nemen. Die kan heel pijnlijk zijn, uiterst moeilijk, of je weet niet wat of hoe je moet beslissen. Als je echter eenmaal een beslissing heb genomen, komt er vaak ruimte en lucht en ontstaat er een nieuw perspectief. Vaak, want een beslissing kan je ook dieper in een crisis voeren.
De vroegere ‘voorman’ van de Dominicanen Timothy Radcliffe is erg positief over tijden van crisis. Mensen bloeien dankzij crises, zegt hij in het voorwoord van een Engels boekje over de toekomst van het religieuze leven: A Future Full of Hope? Hun geboorte, hun eerste schoolgang, puberteit en adolescentie, het weggaan van huis, het stichten van een gezin of het besluit anders verder te gaan, en tenslotte de dood zijn even zoveel crises. Het zijn crises waarin en waardoor mensen kunnen groeien.
Radcliffe merkt daarbij op dat we dan niet geobsedeerd moeten zijn door ons eigen overleven. Overleven is niet een christelijke deugd. Jezus heeft niet gezegd dat hij is gekomen zodat we zouden overleven, maar opdat we leven zouden hebben, en wel in overvloed. Deze overvloed reikt verder dan bloeien als mens. Als mensen worden we uitgenodigd tot een samenleven met God, tot vriendschap met God, tot een bestaan naar zijn beeld.
Deze uitnodiging kan dwars staan op het menselijk bloeien. Het kan je gebeuren dat je grootse plannen hebt, maar dat je ze in de prullenmand moet laten verdwijnen omdat je plotseling opgeroepen wordt voor je partner te zorgen die ernstig ziek wordt. Je leven kan dan zeer ingeperkt worden. Je spreekt en ontmoet alleen nog maar mensen met een soortgelijke problematiek, je komt te leven in een klein wereldje.
Maar op een ander niveau daal je af in de diepte. Je leven, hoe ingeperkt ook, wordt diepzinnig. Je steekt niet uit boven andere mensen als een plant met een grote kleurenpracht, en je bloeitijd kan korter zijn dan van sommige andere mensen, maar je wortelt in de diepte van de aarde, vanwaar je juist in tijden van crisis schatten te voorschijn haalt. Tot die schatten behoort de wijsheid hoe met deze of die crisis om te gaan.