Wanneer ik de straat uitloop – iets wat ik nu niet meer kan – kom ik op een terrein waar men druk bezig is tenten op te slaan en andere faciliteiten op te bouwen. Er komen daar tijdelijk – maar wat is tijdelijk? – plaatsen voor drieduizend vluchtelingen. Met wat geluk, of liever dank zij de grote inspanningen van de bouwers, kan volgende week het eerste duizendtal er al gaan wonen. En reken maar dat het er netjes zal uit zien.
In Heumensoord in Nijmegen, vlakbij het Berchmanianum waar André Lascaris woont, verrijzen momenteel paviljoens waar zo’n 3000 vluchtelingen worden opgevangen.
Wanneer de vierdaagse weer in Nijmegen ‘uitbreekt’ moeten de vluchtelingen weg zijn om soldaten uit binnen- en buitenland te kunnen huisvesten. Enigen vragen zich af of je de soldaten dit keer maar niet thuis moet laten. Maar het is wel de honderdste vierdaagse, die oorspronkelijk een militaire mars was. Of zou het niet gemakkelijker zijn om in plaats van vluchtelingen de soldaten dan op particuliere adressen onder te brengen?
Er wordt bijna overal in Nederland positief geregeerd op de oproep van de regering om slaapplekken beschikbaar te stellen voor de vloedgolf van vluchtelingen. De arme gemeenten zijn edelmoediger dan de rijke. De regering wil in elk geval voorkomen dat mensen op straat moeten slapen. De burgers zijn het kennelijk daarmee eens.
Maar vele mensen hebben vragen en sommigen zijn zo emotioneel dat zij vragen stellen die discriminerend zijn. Zo vraagt een man hoe het nu moet met zijn vrouw die vaak in het duister pas thuis komt. Hoe kan ze nog veilig naar haar eigen huis gaan op loopafstand van het kamp?
Zo een vraag verbijstert me. Zijn de vluchtelingen allemaal verkrachters, dieven en schurken? Het zou wel eens kunnen zijn dat die vrouw veiliger zal zijn nu ze niet meer uitsluitend alleen in het donker hoeft te dwalen.
Dit wijst erop dat vele mensen de uitgeputte vluchtelingen met hun vaak kapotte kleren toch associëren met zwervers, met mensen die anders zijn dan ons soort van mensen, en dus (!) niet te vertrouwen. Deze emoties worden nog versterkt doordat er verteld wordt dat de was op de waslijn in de tuin gestolen is. Natuurlijk door vluchtelingen. Een tamelijk stereotiep verhaal, dat op het eerste gezicht niet veel waarheid lijkt te hebben,
De mensen in de arme gemeenten zijn edelmoediger dan die in de rijkere gemeenten. Het blijft merkwaardig dat wij meer bereid zijn mensen in keurige pakken en mantelpakjes te geloven en te vertrouwen dan zij die armoedig gekleed gaan, terwijl we weten dat het grote geld gemaakt wordt door de mensen die zich rijke kleding kunnen veroorloven.
Wordt het tijd armoedige kleding als feestkleed te zien?
*
Zie ook lokaal nieuws:
Centraal adres voor vrijwilligerswerk Nijmeegse noodopvang
Nijmegen, Doetinchem en Wageningen krijgen Welkom Winkels